| 
           
            
          
          Fotografia - została wykonana około 1870 r. i przedstawia dr 
          Franciszka Chorina 
           | 
          
           Franciszek 
          Chorin (Horain) urodził się około 1802 r na Węgrzech, w Buzad k. Arad 
          (obecnie Rumunia). Był synem pułkownika Zygmunta Franciszka i Marianny 
          z d. Tertoelitz. Prawdopodobnie prawdziwe węgierskie nazwisko to 
          Horanyi. 9 maja 1824 r. uzyskał dyplom doktora medycyny i chirurgii na 
          Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Berlinie. Na uczelni zetknął się z 
          wieloma Polakami. Rok wcześniej doktorat uzyskał znany lekarz, 
          Wielkopolanin, Karol Marcinkowski. Około 1829/30 r. musiał się znaleźć 
          na ziemiach polskich i tutaj poślubił Aleksandrę Turchetii, pochodzącą 
          z mediolańskiej rodziny osiadłej w Polsce w czasach Stanisława 
          Augusta.  
           | 
          
        
          | 
           Z małżeństwa tego była córka Emilia urodzona 14 
          marca 1831 r. w Warszawie, od 1852 r. żona Marcina Bieguńskiego, urzędnika Biura 
          Naczelnika Powiatu Siedleckiego, i syn Aleksander.
            | 
          
           
            
          Fragment pomnika 
          z herbem  | 
          
        
          | 
           
          Zgłosił swój akces do Powstania Listopadowego. 18 lipca mianowany 
          lekarzem batalionowym, 28 sierpnia lekarzem sztabowym. Obowiązki 
          lekarskie wypełniał w Ambulansie Nr 4. 17 września odznaczony Złotym 
          Krzyżem Virtuti Militari. Po upadku Powstania osiadł w Krasówce k. 
          Łomaz, majątku ziemskim dzierżawionym przez jego teścia Ludwika 
          Turchetii. Tutaj 5 października 1832 r. na zapalenie płuc zmarła mu 
          żona, a w marcu następnego roku dziewięciomiesięczny syn Aleksander. W 
          1833 Rada Tymczasowa Lekarska Królestwa Polskiego przyznaje mu prawo 
          wykonywania zawodu. 
           | 
        
        
          | 
           
            
          
            
            Nagrobek-pomnik 
          doktora Chorina 
          na cmentarzu w Węgrowie. 
            
           
           | 
          
           Około 1934/35 osiedla się w Węgrowie i tutaj 14 
          maja 1835 r. poślubia Izabellę Cecylię Smorągiewicz, córkę miejscowego 
          aptekarza i właściciela słynnego Domu Gdańskiego. Z małżeństwa tego 
          było kilka córek i dwu synów - Władysław, uczeń klasy II Szkoły 
          Siedleckiej, zmarły w lutym 1858 r. i Romuald Artur poległy w 
          Powstaniu Styczniowym. Dr F. Chorin zmarł w Węgrowie 14 stycznia 1880 
          r. o godzinie 11 rano. (na pomniku jest błędna dzienna data śmierci).  | 
        
        
          | 
             
          "Recepta znaleziona w papierach doktora Chorina - 
          dotyczy leczenia zakażenia tasiemcem" 
           |