Sitaniec – należał do Ordynacji od czasu 
          jej załozenia w 1589 r.
          
          Stary Zamość – wcielony do Ordynacji w 1590 r. (poprzednio 
          własność innej
          linii rodu Zamojskich). 
          
          Szczebrzeszyn, z wsią i parafią Wielącza – nabyty od 
          Górków w 1593 r.
          
          Nielisz – włączony do Ordynacji (ponownie?) w 1823 r., jako 
          wynagrodzenie za przejęcie miasta i twierdzy Zamość na własność rządu. 
          Początkowo również należał do dóbr Ordynacji Zamojskiej?
          
          Wysokie – (gmina Zamość, pow. Zamojski, kod: 22-411) – wieś 
          początkowo należała do włości szczebrzeskiej Górków, włączona do 
          klucza szczebrzeskiego Ordynacji w 1593 r. - jest wymieniana w 
          przejrzanych aktach Ordynacji dopiero od poczatku XIX wieku. 
          (Nalezy ja odróżnić od miejscowości Wysokie, gmina Wysokie, pow. 
          lubelski, kod: 23-145, które to dobra wcielono do Ordynacji Zamojskich 
          w 1868 r.).
          
          Sulów i Sułówek – nie napotkalismy w przejrzanych dokumentach.
          Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1593 roku, kiedy wieś była 
          na uposażeniu plebanów szczebrzeskich. W tym roku kanclerz Jan 
          Zamoyski pozwolił plebanowi ks. Sebastianowi Kickiemu na 
          wydzierżawienie Sułowa i Sułówka na trzy lata (A.Tarnawski 1935, s. 
          391). Do dóbr kościelnych wieś Sułówek należała razem z Sułowem do 
          roku 1865.
          
          http://www.sulow.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=79&Itemid=120
              
          W przejrzanych dokumentach Ordynacji z XVIII i XIX 
          wieku nazwisko Wajszczuk wystepuje po raz pierwszy:
          - we wsi Sitaniec (klucz sitaniecki) – w XIX wieku,
          - we wsi Wysokie (klucz szczebrzeski) – w XIX wieku