Dr med. Lucjusz Albin Wajszczuk (0086) 
        
        (Biography was reconstructed from the documents found by 
		Władysław Sobecki in the Central Military Archives in Rembertów,  
		supplemented on October 11, 2012 from the documents found in the family 
		collections)  
        
          
          
            
              | 
               Born:   | 
                February 9, 1895 in Siedlce (see) | 
             
            
              | 
               Education:   | 
                | 
             
            
              | 
               lower  | 
              - 8-grade philological gymnasium, (1905-1915) | 
             
            
              | 
               higher  | 
              - Faculty of Medicine, University in Kharkov,  | 
             
            
              |   | 
              6 semesters (1915-1918)  passed mid-study exam.,
				 
				returned to Poland  December 1918, 
				volunteered to Polish Army  9(?),13.V.1919
              Diploma of Medical Doctor, Warsaw University  February 3, 1923 
				r. (see) 
              Subsequent specialties: Internal Medicine, Infectious Diseases, 
				Pediatrics 
				 Knowledge of languages  Polish, Russian, French, German  | 
             
            
              | 
               Professional activities:  | 
              
              
                - Private practice, general medicine and internal diseases
				
 
				- Ubezpieczalnia Społeczna (Social Insurance Health Service) 
				in Siedlce - before, during and after the 2nd World War)
 
				- Contract physician  Regional Hospital in Siedlce, since 
				1923 
 
				Head of the Infectious Diseases Ward in the Municipal Hospital 
				in Siedlce  since March 1947 
				- Director of the Regional Center for Treatment of the 
				Heine-Medina (poliomyelitis) Disease, with the iron lungs  
				after special training in the Infectious Diseases Hospital in 
				Warsaw  (prof. B. Kassur, in 1952/53)
				
				http://www.pzh.gov.pl/oldpage/przeglad_epimed/56-4/564_03.pdf
 
				- Railroad employees physician - 1948-1950 r. 
 
				- Post Office physician  1950-1951 r. 
 
				- School physician  Szkoła Mechaniczna, 1952-? 
 
  
               
               | 
             
            
              | 
               Military Service:  | 
              Joined the Polish Army as a volunteer  May13, 
				1919 r., PKU (Draft Office) in Siedlce, 
				assignment  Local Military Hospital in Siedlce, as a private in 
				the Sanitary Service [1] 
              infantry training  4 weeks in 1920, 22 p.p (Infantry Regiment) in 
				Siedlce [2] 
              a request was submitted for advancement to officer- cadet, sub-physician,  
               
              Promotions:
                - April 20,1920  corporal 
 
				- May 10,1920  master corporal
 
				- June 10, 1920  sergeant 
 
				- June 15, 1920  attached to the Sanitary (Medical) Battalion 
				Garbatka - Dęblin, 
 
				- July 1, 1920  sent to Lwów to attend a course for military 
				medics,
 
				- July 17, 1920  after its termination, attached to the 
				Sanitary Reserves of the Ujazdowski Hospital in Warszaw 
                [3]
 
                - August 5, 1920  transferred to the Surgical-Orthopedic 
				Hospital for the military invalids in Warsaw, Praga District [4] 
 
                - October 1920 r.  advanced to officer-cadet sub-physician 
				rank 
 
				- March 20, 1921 r.  released to the reserves by the Command 
				of the 1st Sanitary Company in Modlin
 
				 
                Enrolled in the Medical Faculty of the Warsaw University  
				graduated on March 3, 1923 
                 
                Licence to practice medicine awarded by the Office of the Lublin 
				Voivode [Governor]  May 15, 1926 [see]  
               
				  
				   | 
             
            
              | 
               Other Information from the Military documents  | 
             
            
              | 
               Central Registry Card:  | 
              29.XI.1927 r.(?), Baon Sanitarny Nr IX (see) 
               
              + Curriculum Vitae: (zobacz)
				September 27, 1924  nominated for 2nd lieutenant, reserve 
				physician  
				May 26, 1925  nomination confirmed, year  1924, 
				seniority dating back to October 1, 1924, placement 9, 
				simultaneously assigned to Medical Battalion (Baon Sanitarny) 
				#9  
				July 14, 1926 to September 8, 1926  8 weeks reserve training
				 
				September 14, 1926  transferred from the 8 (B.San.) to 9 Baon 
				Sanitarny, 
				address  Siedlce, ul. Wojskowa 12, PKU Siedlce. 
				Toruń, dnia 22.XI.1926 r., Komendant Kadry 8 B. San., (-)  | 
             
            
              | 
               Annual Update of the Qualification List  | 
              1930 - 84 p.p.  [5]
               (see) 
              April 25, 1930 to June 5, 1930  6 weeks reserve training; 
				Professional evaluation:  
				June 30, 1930  general grade  good, well fit to perform in a 
				position of a battalion physician  
				 (signed) Dr Tadeusz Mildner, mjr. lekarz,  
				st. lekarz 84 p.p.; 
				July 3, 1930  Good officer-physician in the reserves  (signed) 
				9 Okręgowy Szef Sanitarny, Dr Wincz Czesław, ppłk. lekarz (see)  | 
             
            
              | Recommended for 
				Advancement to a junior regimental physician or junior 
				medical department service head (see), 
				Cadres of the 9. Baon Sanitarny  November 5, 1930, Cadre 
				Commandant, Frucht, kapitan November 8, 1930  9. Okręgowy Szef 
				Sanitarny (District Sanitary Chief), Dr Wincz Czesław, ppłk.lek. 
				Probably in 1931 or in 1932 - promoted to lieutenant. 
              No other information or documents were available in the 
				Archives, regarding Lucjusz and his military service after 1930.
				 
              In particular, we do not know anything about his service just 
				before and at the beginning of the War in September 1939.  (unit 
				assignments, locations, activities?). 
				Mobilized in the Army  reported on March 23, 1939, 
				18:05 hours. 
				Shortly before the beginning of the war, we visited him with 
				mother in Koronów near Bydgoszcz.  
				September 1939  Defensive War  details of his 
				participation are not known. 
              	Prof. Anusz wrote in his book that in 1939, he was mobilized, 
				already as a captain, for a commanding officer of a military 
				hospital in Łuków, and after capitulation, he was able to return 
				home. (However, a note found in the Internet
              [6]  - 
              	It followed the accusation by an employee from his place of work 
				(Ubezpieczalnia) that he had in his possession some pictures 
				from Katyń (where more that 20,000 of Polish officers were 
				murdered by the Soviets in 1940). 
				In 1945, he 
				was called again in the Army and was assigned to a military 
				hospital in Włocławek  he held then a rank of a major (
). 
				During the UB 
				(Urzšd 
				Bezpieczeństwa  the Security Office) 
				period of terror, he was jailed .  
              (zobacz) Powodem 
              stał się donos jednego z pracowników Ubezpieczalni o tym, że 
              posiada w domu zdjęcia z Katynia. 
				He died in 
				Warsaw on November 8, 1978 and is buried in the old cemetery 
				in Siedlce. 
				  
				
				Karty wpisowe 
				na studia w Warszawie, 13 lipca 1920 
				
              Liczba Indeksu  4788, Połrocze VII, letnie roku 
				akademickiego 1920. 
				Zam. wówczas  Koszary, ul. Jabłonowskich, Dzielnica Halickie, 
				Lwów 
				w 1918 roku byłem na VI półroczu Uniwersytetu w Charkowie, 
				ochotnik - dn. 17 maja 1919 r., 
				w wojsku ... obecnie  D(owództ)wo Oddziału Szkolno-Sanitarnego 
				w Dęblinie, 
				odkomenderowany na kurs medyków wojskowych, rozk. D.O.9 Lublin 
				58/20, 
				wpisuje się jako słuchacz zwyczajny Wydziału medycznego na 
				podstawie odnonego rozkazu MSW.    | 
             
           
          
         
        
        
           
         
        
          
            [1] Forum: IIRP - Wojsko Polskie 1918-1939 - 
            (Służba Sanitarna) 
            
            http://www.odkrywca-online.com/pokaz_watek.php?id=319081 - (DTH 
            (1194/21), 2008-12-06  
            (
) 1 Szpital Okręgowy, to poczštkowo szpital, 
            zwany popularnie Ujazdowskim w Warszawie. Póniej przeniesiony na 
            ul. 6 Sierpnia 33/35. 
            Szpitale Okręgowe istniały przy DOK-ach, (Dowództwo Okręgu 
            Korpusu)  przy których sztabach, działały Szefostwa Sanitarne Okregu, 
            zatem mieciły się tam, gdzie miały siedzibę DOK-i i były znakowane 
            cyframi arabskimi. Wyjštkiem byl DOK II (Lublin), który swój Szpital 
            Okręgowy miał w Chelmie, Gdynia i Hel, które podlegały pod DOK VIII 
            (Toruń) zatem i tam miały swój Szpital Okręgowy oraz  DOK VIII (IX? 
            -  Brzeć), ktory przez pewien czas miał swój Szpital Okręgowy w 
            Siedlcach.  
            W ramach "DOKowskich" Okręgowych Szefostw Sanitarnych, poza 
            Szpitalami Okręgowymi działały tez Szpitale Wojskowe, w niektórych 
            DOK-ach Szpitale Sezonowe, GIC-e (Garnizonowe Izby Chorych) i GPD - 
            Garnizonowe Przychodnie Dentystyczne. 
              
            Dla 
            przykładu, struktura sanitarna IX DOK w Brzeciu i właciwie 
            reprezentatywna dla pozostałych, z różnica numerów w poszczególnych 
            jednostkach, zgodnych z nr danego DOK (stan na koniec lat 20.): 
            - 9 Okręgowe Szefostwo Sanitarne 
            - 9 Szpital Okręgowy (na 400 miejsc) 
            - 9 Batalion Sanitarny (w latach 30. zlikwidowano je w DOK-ach i 
            wcielono, jako kadry zapasowe do Szpitali Okręgowych) 
            - Szpital Wojskowy - Slonim (100 m-c) 
            - 9 Okręgowa Składnica Sanitarna (jeszcze w latach 30. zlikwidowano 
            je w Okręgach i zostały dwie - nr 1 w Warszawie i nr 2 w Przemylu) 
            Garnizonowe Izby Chorych - Baranowicze (40), Biała Podlaska (30), 
            Siedlce (40) 
            Garnizonowe Przychodnie Dentystyczne w Siedlcach, Pińsku, Kobryniu i 
            Baranowiczach (póniej likwidacja i włšczenie do GIC-ów). 
            W chwili wybuchu wojny zmobilizowano 10 Szpitali Okręgowych, 13 
            Garnizonowych (Wojskowych) i 5 Polowych. 
             
            Odrębne kierownictwo sanitarne posiadały KOP i Mar Woj. Dla tej 
            ostatniej utworzono Szpital Morski w Gdyni na Oksywiu, Garnizonowa 
            Izbę Chorych na Helu ( praktycznie do wojny nie dokończono jej 
            organizacji), Izbę Chorych w Jastarni (w pensjonacie Janina), a 
            kilka dni przed wybuchem wojny w szkole podstawowej na Helu 3 
            Szpital Polowy Mar Woj (104 łóżka). 
           
          
         
        
        
        
        
        
        
        
        
            
        
        
        
        
        
        
        
        
        
        
        
        
          
            [2] 22. Pułk Piechoty, Siedlce 
           
          
          
              
          
            22. pułk piechoty powstał w dniu 25 listopada 1918 roku w
             
            Siedlcach z batalionu Polskich Sił Zbrojnych oraz członków III 
            Okręgu
             
            Polskiej Organizacji Wojskowej. Brał udział w walkach w 1919 
            roku oraz w
             
            wojnie polsko-bolszewickiej. 
            W 1939 roku pułk wzišł udział w kampanii wrzeniowej w składzie
             
            9 Dywizji Piechoty w
             
            Armii "Pomorze". W dniach 1 -
             
            2 wrzenia 1939 roku bronił linii jezior koronowskich ponoszšc 
            ciężkie straty, w dniu
             
            2 wrzenia został podporzšdkowany dowódcy 15. Dywizji Piechoty i 
            obsadził odcinek przedmocia
             
            Bydgoszczy. Następnie w dniach 4 - 6 wrzenia prowadził walki 
            obronne w rejonie
             
            Solca Kujawskiego, a następnie w dniu 7 wrzenia bronił rejonu
             
            Aleksandrowa Kujawskiego. Od 8 wrzenia był podporzšdkowany 27. 
            Dywizji Piechoty, z którš toczył walki obronne w rejonie 
            miejscowoci Wieniec, a następnie w dniach
             
            14 - 15 wrzenia brał udział w walkach o likwidację niemieckiego 
            przyczółka na południe od
             
            Płocka. W dniu 17 wrzenia 1939 roku został zdziesištkowany i 
            rozproszony przez lotnictwo niemieckie w rejonie Iłowa, w tym dniu 
            pułk przestał istnieć. Niewielkie grupki żołnierzy przedostały się 
            do
             
            Warszawy i
             
            Modlina, gdzie walczyły do ich kapitulacji.  
            [3] Szpital Ujazdowski, Warszawa
            
            http://www.zamekujazdowski.art.pl/  
          
              
          
            Szpital Wojskowy na Ujazdowie. Centrum Wyszkolenia Sanitarnego 
            1922 - 1939 
          
            11 listopada 1918 roku, po blisko 90. latach Szpital Ujazdowski 
            powrócił pod polskš komendę. Na przełomie 1918/1919 r. w Ujazdowie 
            zaczšł się kształtować orodek naukowo-szkoleniowy. Inauguracja 
            pierwszego roku akademickiego Wojskowej Szkoły Sanitarnej odbyła się 
            14 listopada 1922 r. Była to pierwsza w historii Wojska Polskiego 
            podchoršżówka służby zdrowia. Studia Medyczne odbywały się na 
            wydziale lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego równolegle z zajęciami 
            w szkole podchoršżych - ukończenie obu kierunków dawało adeptom 
            stopień podporucznika. W 1925 roku nastšpiły zmiany w organizacji 
            wojskowej sluzby zdrowia: rozwiazano Wojskowa Szkole Sanitarna, 
            powołujšc do życia Oficerska Szkole Sanitarna; do jej struktur 
            włšczono Szpital Szkolny Ujazdowski. W 1928 roku Oficerska Szkola 
            Sanitarna została przemianowana na Szkole Podchoršżych Sanitarnych. 
          
              
          
            Skład Centrum, Kadra, Korpus Oficerski 
          
            Skład Centrum: Komenda Szpitala, Szkoła Podchoršżych Sanitarnych, 
            Szpital Szkolny Ujazdowski. Na wszystkich oddziałach szpitalnych 
            odbywali staze podyplomowe, specjalizacje i rożne szkolenia 
            oficerowie służby zdrowia. Od 1926 roku rozpoczęto szkolenie 
            oficerów służby zdrowia. 
          
            W okresie międzywojennym w Ujazdowie stopień podporucznika uzyskało 
            398 lekarzy, 59 farmaceutów i 5 stomatologów - oficerów zawodowych. 
            Wychowankowie orodka ujazdowskiego stanowili 1 1939 roku polowe 
            korpusu oficerów służby zdrowia Wojska Polskiego. 
          
              
          
            Centrum Wyszkolenia Sanitarnego - 1939 
          
            We wrzeniu 1939 roku wielu oficerów służby zdrowia, zgodnie z 
            rozkazem mobilizacyjnym, wyruszyło na front. 
          
            Szpital Szkolny CWS został przekształcony w Szpital Wojenny Nr 104 i 
            otrzymał rozkaz ewakuacji na wschód, gdzie miało powstać wielkie 
            zgrupowanie szpitalne. Kierownictwo i lekarze dotarli do Trembowli, 
            gdzie 17 wrzenia dostali sie w ręce Armii Radzieckiej. Dalsze losy 
            zawiodły ich do obozu w Kozielsku i Starobielsku. Komendant szpitala 
            doc. plk. Michal Rosnowski, jego zastępca oraz grupa lekarzy zginęli 
            w Katyniu.  
            [4] Szpital Chirurgiczno-Ortopedyczny, 
            Warszawa-Praga http://www.nil.org.pl/xml/nil/gazeta/numery/n2001/n200103/n20010322  
          
              
          
            Dr Kazimierz Opacki urodził się 14 XI 1888 r. w Zagłębiu Donieckim w 
            miejscowoci Sokołwałaja. Po ukończeniu studiów medycznych na 
            wydziale lekarskim Uniwersytetu w Charkowie rozpoczšł pracę w 
            Instytucie Ortopedii kierowanej przez prof. Finka, współpracownika 
            Maxa Langego z Monachium. Rewolucja w 1917 r. powoduje rozwišzanie 
            instytutu. Fink wraca do Bawarii. Widzšc ogromnš liczbę kalek, którš 
            powodowała wojna i rewolucja dr K. Opacki w pomieszczeniach 
            instytutu organizuje i prowadzi Szpital Rehabilitacyjny dla 
            Inwalidów Wojennych. (...) 
            Przy pierwszej okazji dr K. Opacki wraca do kraju. Po odbyciu służby 
            wojskowej, podczas której pracuje w Szpitalu Ujazdowskim jako 
            ortopeda, zakłada na Pradze przy ul. Jagiellońskiej 
            100-łóżkowy szpital dla inwalidów wojennych, stajšc się jego 
            naukowym kierownikiem. Przy szpitalu działało również pełnoprofilowe 
            ambulatorium ortopedyczne. (...)  
          
         
        
          
          
              
          
         
        
 
          
      Przygotowali: Waldemar J Wajszczuk & Paweł Stefaniuk
      2024 e-mail: drzewo.rodziny.wajszczuk@gmail.com 
             |